Είναι μυστήρια η χώρα των δακρίων
Κάθε φορά που χάνομαι.. μέσα σε σκέψεις… τρελαίνομαι..
Όχι πως με ενοχλεί… όχι…
Απλά στο χαρτί ξεσπάω…
Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία…
Δεν κοιμάμαι καλά
Δεν έχω να σου πω τα νέα μου
Έχω χαθεί με την παρέα μου..
Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος να σπάσω περιμένω πάντως
Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων
Την επισκέπτομαι αυτό είναι δικό μου μείον
Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις
Κι άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφήξεις
Κλείνομαι στον εαυτό μου, στην απομόνωση
Μαζεύω στην καρδιά μου δυνάμεις για μεταμόρφωση
Έμαθα να δίνω την αγάπη μην φοβάσαι εκεί θα είμαι αν με χρειαστείς να το θυμάσαι…
Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι
Αφήνω τόπο σ’αγαπώ στην άκρη μεγάλωσα με αξίες
Όσοι με θέλουνε και δίνουν αγάπη κάθονται δίπλα μου για να περάσουμε δυσκολίες
Να μαζέψουμε δυνάμεις, να πεθάνουν οι φοβίες
Γυρεύω έρωτα, καυτές αγκαλιές, φιλιά…
Μην μου γαμάτε την καρδιά είμαι παιδί ακόμα…
Οι φίλοι μου που νοιάζονται αληθινά είναι λίγοι κι έχω χαρεί μαζί τους κάθε πιώμα
Κάθε βόλτα στην Αθήνα, κάθε γκολ, κάθε ρίμα κάθε συμβουλή που πήρα κι έδωσα σε κάθε βήμα…
Είμαι ο Χρήστος κι εγώ τα λέω χύμα κι αν με προδώσατε, σκεφτείτε το είναι κρίμα…
Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι
Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι δεν με σέβονται σαν άνθρωπο
Άσε τους βήτα πεις και τον άσαρκο
Έχουν την έννοια οικογένεια και σημαία
Όχι την πατρίδα μου γαμώ την νεολαία
Που έχει χαθεί σε διευθύνσεις ηλεκτρονικές
Ανθρώπινες φαγωμένες μηχανές καταντήσατε
Ό,τι σιχαθήκατε γίνατε…
Κάπου χαθήκατε τον γυρισμό δεν βρήκατε
Αναρωτιέμαι πρέπει να στεναχωριέμαι;
Έχω πληγές από σας και δεν ξεχνιέμαι
Μωρό μου χάθηκες, φίλε μου χάθηκες…
Ό,τι νιώθω γράφω συγνώμη μα δεν κρατιέμαι
«αυτό το κομμάτι, ηχογραφήθηκε σε δύσκολες ημέρες… ξέρω ποιοι άνθρωπο είναι δίπλα μου, τους σέβομαι, τους αγαπώ τους εκτιμώ και αυτοί επίσης… οι υπόλοιποι πούλο…»
Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους
Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι
(στίχοι εδώ)
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου