Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Άκρη τ' ουρανού

Δε θυμάμαι άλλο τραγούδι που με τόσο λίγες νότες και τόσο λίγες λέξεις να λέει τόσα πολλά.
Ακούστε...



Ένα δειλινό
μαύρο σκοτεινό

ήρθ' η μοναξιά
με τη λησμονιά

άκρη τ' ουρανού
ερημιά του νου

άνεμος οργής
η σιωπή τση γης

ανάσα που μιλείς
το λυγμό καλείς


.

Δεν υπάρχουν σχόλια: