Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου,
κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη,
θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει
όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου·
δεν θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει,
δεν θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου.
Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου